<-

A Myth (2025)

Je loopt door een onherkenbare ruimte, spitst je oren en knijpt met je ogen. Een poetisch universum. Echoënde stemmen klinken in de verte. Een trombone roept vanuit het donker. Een sirene vervormt tot engelengezang. Iemand trekt een piano vooruit. Een herinnering aan iets, maar niets is helemaal wat het lijkt. Alles wat je probeert te grijpen, te begrijpen, glipt tussen je vingers door.

A Myth is een zintuiglijke, muzikale performance waarin zang, beweging, slagwerk en koper samenkomen in één grote fysieke compositie. Samen met zes performers, nodigt componist-regisseur Mees Vervuurt ons uit om dieper te luisteren, om te ervaren. In interactie met de droomachtige, mythologische wereld van A Myth wordt onze relatie met de wereld om ons heen bevraagd. Zo stelt de performance een van de meest hardnekkige mythes van onze tijd ter discussie: dat de mens centraal staat en de natuur iets buiten ons is. Hoe zijn wij, als mens, in de wereld? Wat zijn de verhalen, de mythes, die wij onszelf vertellen om ons te verhouden tot wat er zich om ons heen bevindt? En wat gebeurt er wanneer we die loslaten?

Muziek

De muziek van Vervuurt bevindt zich op het snijvlak van aantrekken en afstoten. Harmonieën en melodieën roepen de herinnering op aan een vage droom van iets dat we ooit eerder gehoord hebben, terwijl de klankkleuren, afstanden en intenties tegelijkertijd nieuw, scherp, onverwacht en gevaarlijk zijn. In A Myth weerklinken galmende aria's en schreeuwende sirenes. Intens vertraagde barokharmonieën vervormen tot het gekraak van een opstartende machine. Percussie en trombone creëren een orkaan van geluid die uiteindelijk verstomt in betekenisvolle stilte.

Met zijn muziekperformances beweegt Vervuurt zich moeiteloos tussen genres, rollen en disciplines. Zijn meest recente werken, zoals A Myth for Piano (2024), VACUÜM (2023), STABAT MATER (2022) en Sometimes I visualize myself back in the belly of my mother (2021), kenmerken zich door hun interdisciplinaire en ambigue karakter.